موسیقی هنری آمیخته با روح آدمیست . کافیست در مکانی آوازی سرداده شود و یا موسیقی نواخته شود که روح آدمی را از هر قشر و سن و سلیقه ای را به پرواز در آورد. اینکه فارق از تخصص و شغل به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در زمینه موسیقی باشیم ستودنیست. لزوما نیاز نیست که نوازندگان، خوانندگان یا تنظیم کنندگان موسیقی سنتی باشید تا خود را ملزم به دانستن تئوری‌هایی راجع به آن بدانید. به عقیده ما به عنوان یک شنونده موسیقی سنتی یا حتی یک ایرانی بهتر است با موسیقی کشورمان و برخی تئوری‌های آن آشنا باشیم.
چرا که آگاهی بیشتر در حیطه موسیقی و شناخت نکات ریز آهنگ ها متود ها، سبب دلنشین و گوش نواز ترشدن آهنگ میشود. اگر شما یک نوازنده یا خواننده مبتدی یا نسبتا تازه کار در سبک سنتی هستید شناخت دستگاه‌ها و گوشه‌های موسیقی سنتی به شما کمک می‌کند تا درک بیشتری نسبت به سبک این موسیقی پیدا کنید و حتی شگفتی بیافرینید.
موسیقی سنتی ریشه در اصالت کشورمان ایران دارد. موسیقیی متشکل از دستگاه ها ، آوازها و گوشه های مختلف که در میان مردممورد استقبال قرار گرفته است. این موسیقی را موسیقی دستگاهی نیز می نامند. از محبوبیت این موسیقی می توان به تاثیرگذاری آن بر روی موسیقی اصیل کشورهایی مانند افغانستان، پاکستان، آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و یونان اشاره کزد.
دستگاه در موسیقی ایرانی
شاید برای شما سوال پیش بیاید که مفهوم دستگاه در موسیقی سنتی چیست؟ دستگاه ها در موسیقی سنتی همچون دسته بندی هاییست که وجه تمایز انواع آن را مشخص میکنند. دسته بندی‌هایی که حتی از لحاظ کوک نیز باهم متفاوتند. این دستگاه ها دارای گوشه‌هایی نیز هستند که با نظم مشخصی پشت سر هم چیده شده‌اند. برای اینکه ذهنتان درگیر گوشه ها نشود لازم است بگوییم، گوشه‌ها در حقیقت ملودی‌های کوتاهی هستند. دستگاه شور ، چهار گانه ، ماهور ، همایون ، نوا و راست پنچگانه از انواع این گوشه ها هستند.
- ۰۰/۰۹/۲۸