-
از دیرباز آهنگ و موسیقی جایگاه خاصی در میان ایرانیان داشته است. همانطور که هر شاخه ای از هنر به معنا بخشیدن یک وجه زندگی کمک میکنند، آهنگ نیز بیانگر بسیاری از احساسات و ابعاد زندگی است. زبان موسیقی زبان مشترک همه ی ملت هاست. حتی اگر زبان کشوری را ندانید ، اگر به موسیقی محلی آن کشور گوش بسپارید قطعا لذت میبرید. از طرفی موسیقی تمام ناگفته های مارا بیان میکند. طوری که انگار از اعماق وجود ما برمیخیزد. به همین دلیل به هنگام گوش دادن موسیقی شاد انرژی ما چند برابر میشود و مارا به ابراز هیجانات و شادی وامی دارد. در عین حال با شنیدن آهنگ هایی با ریتم احساسی تر و غمگین، اشک های خشکیده مارا جاری میسازد. در هر دوحالت چون شنیدن آهنگ باعث بروز احساسات محبوس شده ما میشود، میتوانیم آهنگ را به عنوان راهی برای بهتر کردن حالمان بیان کنیم.
به تب کسانی که در به وجود آوردن این اثر هنری نقشی دارند هم هنرمند مینامیم. درواقع آهنگسازی هنری است که باید توانایی تولید یک اثر هنری را داشته باشد که باعث به جریان افتادن احساسات آدمی شود. آهنگسازی به نوعی به تصویر کشید صداهای درونی انسان است که که بنا به شرایط توانایی بروز یا شنیدن آن نیست. براساس همین تعبیر کسی که می تواند با تکنیک ها و ذوق خود یک تصویر زیبا را در ذهن شنونده ایجاد کند آهنگساز است در واقع آهنگساز یک نقاش صداست!
آهنگسازی عمل درک یک قطعه موسیقی و خلق آن است. به طوری که در فرم آهنگسازی از طریق نت نویسی یا یک رویداد صوتی به وجود می آید. این ساخته موسیقیای میتواند از قبل ایجاد شده باشد، یا از طریق نت نوشته شده باشد یا تلفیق این دوباشد. در هر صورت یک قطعه موسیقی دربرگیرنده مجموعه ای از حس ها و البته دانش موسیقیایی است که میتواند در فرهنگ و ملل مختلف، حالات گوناگونی داشته باشد.
موسیقی دنیای وسیعی داردکه یک سازنده باید علاوه بر علم و دانش آن دارای گوش موسیقیایی عالی هم باشد که توانایی تجزیه و تحلیل هر نت آهنگ با گوش و بعد با علم خود را داشته باشد.
- ۰۰/۰۹/۳۰