هنگام مطالعه ترانه و ترانه سرایی، به نظر می رسد همیشه موضوعات مشترکی در مورد مؤلفه های اساسی آهنگ های موفق وجود دارد. مانند بسیاری از مردم، موفقیت یک آهنگ را بیش از هر عامل دیگری با محبوبیت آن می‌سنجیم، اگرچه این تنها عاملی نیست که باید در نظر گرفت. با کنار گذاشتن این تفکر، اجازه دهید به عناصر تشکیل دهنده آهنگ ها در دوره موسیقی معاصر مدرن (پنجاه سال گذشته راک، پاپ، کانتری و R&B) نگاه کنیم. لطفاً همچنین توجه داشته باشید که این موارد به ترتیب خاصی در نظر گرفته نمی شوند.
1. ملودی - ملودی آهنگ آهنگی است که می خوانید یا می نوازید. بهترین ملودی ها را «گیرا» می دانند. این به طور معمول به این معنی است که ملودی به یاد ماندنی است، که باید اثر مورد نظر باشد.
2. آکورد (پیشرفت آکورد) - آکوردها ملودی آهنگ را همراهی می کنند. این همچنین می تواند باشد و معمولاً بخشی از ریتم آهنگ است. پیشروی آکورد ترتیب نواختن آکوردها است.
3. ضرب و ریتم - ضرب آهنگ چیزی است که شنونده را به سمت «احساس» آهنگ (سریع یا آهسته) سوق می دهد. از آن به عنوان سرعت (سرعت) آهنگ نیز یاد می شود. از آنجا که موسیقی احساسات ما را تحریک می کند، ما اغلب به دلیل ضرب آهنگ به سمت یک آهنگ کشیده می شویم. از سوی دیگر ریتم ضربانی است که سازهای مختلف (درام، بیس، گیتار و کلیدها) ایجاد می کنند.
4. ژانر و سبک - ژانر یک آهنگ (راک، پاپ، کانتری یا آر اند بی) معمولاً با ضرب آهنگ و ریتم آن ایجاد می شود. هنگامی که آهنگ با کلمات و/یا سازها ساخته می شود، سبک ممکن است متفاوت باشد. سبک آهنگ از ژانرهایی مانند پانک راک، آلترناتیو، هیپ هاپ، بلو گراس و غیره منشعب می شود.
5. مفهوم (داستان) - همه آهنگ ها یک خط داستانی یا موضوع دارند. به طور معمول، عنوان آهنگ جوهر ایده داستان را منتقل می کند و کلمات (غزل) بر روی آن ایده یا موضوع توضیح می دهد. مفهوم داستان و موضوع معمولاً در عنوان آهنگ بیان می شود.
6. "Hook" - به سادگی گفته شد، قلاب بخشی از آهنگ است که شما نمی توانید از سر خود بیرون بیایید. گاهی اوقات، حتی اگر آن را دوست داشته باشید یا نه، به نوعی به فرآیند فکر شما "می چسبد". همه آهنگ های عالی (اگر به یاد ماندنی نباشند) دارای قلاب های عالی هستند. یک آهنگ همچنین ممکن است دارای قلاب‌های فرعی باشد که بخش‌ها، کلمات، عبارات موسیقی هستند که به داخل مغز شما راه می‌یابند. عنوان آهنگ معمولاً می تواند یک قلاب یا عبارت "خواندنی" نیز باشد.
7. متن - آنچه در آهنگ "گفته" می شود از طریق کلماتی به نام اشعار می آید. متن ترانه مفهوم، موضوع و/یا عنوان آهنگ را توصیف می کند. یک غزل معمولاً در عبارات ریتمیک در بخش های موسیقی قافیه می شود.
8. بخش‌های آهنگ - آهنگ‌ها به بخش‌هایی تقسیم می‌شوند و دارای نام‌هایی مانند مقدمه، شعر، گروه کر، پل و غیره هستند. بخش‌های دیگری از موسیقی، مانند مقدمه، بریج، لید بریک و غیره برای پشتیبانی از این اجزای اصلی آهنگ عمل می‌کنند. بخش‌ها از اندازه‌هایی (که میله‌ها نیز نامیده می‌شوند) تشکیل شده‌اند که معمولاً چهار ضربه طول دارند. اگرچه آنها می توانند طولانی تر یا کوتاه تر باشند، طول بخش ها معمولاً هشت اندازه (میله) است.
9. ترتیب - ترتیب در واقع دوگانه است. اولاً، تنظیم به ترتیبی است که بخش‌های موسیقی از قبیل: مقدمه-آیه-همخوان-آیه-کُر و غیره قرار می‌گیرند. ثانیاً، سازماندهی ساز، آواز و/یا سایر بخش‌های موسیقی که آهنگ را تشکیل می‌دهند، تنظیم نیز محسوب می‌شوند.
10. طول - بسته به استفاده از آهنگ، طول یک آهنگ همیشه مورد توجه است. اگر آهنگی برای پخش رادیویی نوشته و تنظیم می‌شود، آهنگ‌های امروزی معمولاً سه و نیم تا چهار دقیقه هستند. آنها می توانند کوتاهتر یا طولانی تر باشند، اما این طول معمولی در قالب های موسیقی امروزی است. لازم به ذکر است که آهنگ های موفقی را با کمتر (یا حتی بیشتر) از ده عنصری که در اینجا ذکر شده است خواهید یافت. این باعث نمی شود که آهنگ درست یا غلط باشد، فقط متفاوت است.
همیشه برای هر قاعده ای استثنا وجود دارد، و در موسیقی، بیشتر اوقات متوجه خواهید شد که چنین است. در جستجوی آهنگ‌ها، فکر می‌کنم بیشتر ترانه‌سرایان «هیت» از فرمول‌های ثابت شده با عناصر ذکر شده در بالا، به شکل یا شکلی استفاده می‌کنند. فقط "احتمالا" هدف از استفاده از کلمه "معمولا" اغلب همین است. مثل همیشه، به عقب برگردید و برخی از آهنگ های سبک مورد علاقه خود را مطالعه کنید تا ببینید چه تعداد از عناصر را می توانید تشخیص دهید. مطمئن هستم که خواهید دید. دریابید که هرچه آهنگ موفق تر باشد، عناصر آهنگ بیشتری در آهنگ وجود دارد. این باید دید کلی عالی برای مطالعه شما به شما بدهد.
- ۰۰/۱۰/۱۳