محبوب ترین ابزار موسیقی

همه موسیقی را دوست دارند اما راه های مختلفی برای لذت بردن از آن دارند. یا گوش دادن به آهنگ، زمزمه کردن آهنگ ها یا نواختن سازها. هر کدام در پیوند دادن خود به موسیقی، انتخاب خاص خود را دارند. برخی از این افراد کسانی هستند که در واقع ساز می نوازند یا موسیقی می سازند. این می تواند به عنوان یک سرگرمی یا به عنوان یک انتخاب شغلی باشد. این به آنها اجازه می دهد تا یک قدم به موسیقی نزدیکتر شوند. صدها نوع مختلف ساز وجود دارد که افراد می توانند نواختن را یاد بگیرند. اینکه بتوانید ساز مورد علاقه خود را بنوازید مزایای زیادی دارد. برخی از آن به عنوان سرگرمی استفاده می کنند، برخی دیگر از روی اشتیاق به موسیقی این کار را انجام می دهند، و برای برخی این کار به نوعی کاهش استرس یا مدیتیشن است. میلیون ها نفر در سراسر جهان انواع سازها را به عنوان راهی برای بیان خود می نوازند. دیگران این کار را صرفاً برای سرگرمی، سرگرمی یا کسب درآمد انجام می دهند. اما از بین این همه، محبوب ترین سازهایی که نواختن آنها آسان است کدام یک هستند؟ این لیست 5 مورد از محبوب ترین و ساده ترین آنها را نشان می دهد.

1. صفحه کلید

کیبوردها، پیانوی الکترونیکی، بسیار متنوع هستند و تعمیر و نگهداری بسیار کمی دارند. صفحه کلیدهای الکترونیکی قادر به بازآفرینی طیف وسیعی از صداهای ساز و آهنگ های سینت سایزر با سنتز صدای کمتر پیچیده هستند. آنها در بین کودکان کوچکتر محبوب هستند و برای ضبط و تغییر عملکرد عالی هستند. تفاوت اصلی کیبورد و پیانو این است که صدا به صورت الکترونیکی تولید می شود و البته قابل حمل است.

صفحه کلیدهای الکترونیکی معمولا برای کاربران خانگی، مبتدیان و دیگر کاربران غیرحرفه ای طراحی می شوند. مانند یادگیری تمام آلات موسیقی، یادگیری نواختن کیبورد نیز مزایایی مشابه با یادگیری نواختن پیانو دارد. علاوه بر توسعه مهارت های تمرکز، حافظه و تمرکز، مهارت های حرکتی ظریف آنها را تقویت می کند.

2. پیانو

پیانو، به ویژه، برای کسانی که به دنبال فرار، بیان خلاقانه و صرفاً سرگرمی و شادی هستند، یک خروجی بی نظیر بوده است. پیانوی مدرن دارای 36 کلید سیاه و 52 کلید سفید است که در مجموع 88 کلید دارد و با استفاده از کیبورد نواخته می شود. پیانو اولین بار در حدود سال 1700 اختراع شد و برای بسیاری از انواع موسیقی از جمله کلاسیک، جاز، سنتی و محبوب استفاده می شود. اغلب به عنوان بهترین ساز موسیقی برای شروع نواختن در نظر گرفته می شود، بسیار همه کاره است، دارای دامنه وسیع و توانایی بزرگی برای تغییر پویایی است.

نواختن پیانو یک تمرین مخصوص به خود است و مزایای فیزیکی و فیزیولوژیکی متفاوتی را برای بازیکنان در هر سنی ارائه می دهد. کودکان تمرکز، پشتکار و بیان عاطفی را توسعه خواهند داد. همچنین مهارت های حرکتی ظریف و تمرکز آنها را افزایش می دهد و در عین حال حافظه و تمرکز را بهبود می بخشد. همچنین یک ساز موسیقی بسیار آرامبخش و آرامش بخش برای یادگیری است. همچنین نشان داده شده است که نواختن پیانو منبع بسیار خوبی برای کاهش استرس است و فرصت های زیادی برای تقویت عزت نفس فراهم می کند.

3. ضبط کننده

 

ضبط اولین ساز بادی عالی برای شروع است. با این حال، از آنجایی که ارزان است، به نظر می رسد که به عنوان یک جایگزین «ارزان» برای ساز «واقعی» (مانند فلوت) در نظر گرفته شود. آنها تاریخ بسیار جالبی دارند زیرا توسعه آنها برای قرن ها متوقف شد و تنها در قرن بیستم از سر گرفته شد. برای شروع، ضبط یک ساز عالی است که توسط همه افراد از مبتدی تا حرفه ای های آموزش دیده در هنرستان نواخته می شود. یک مزیت رایج تر این است که لزوماً نیازی به یک معلم فوق العاده ماهر نیست که یاد بگیرد چگونه انگشتان، زبان و نفس خود را هماهنگ کند - هر 3 چیز در یک زمان - به منظور اجرای هر آهنگی با استاندارد معقول.

4. گیتار کلاسیک

گیتار یک ساز زهی با هر سیمی از چهار تا هجده سیم است و یک گیتار معمولی شش سیم دارد. صدا به صورت آکوستیک پخش می شود و معمولاً با کوبیدن سیم ها (یا کندن) سیم ها با یک دست و فرک کردن سیم ها با دست دیگر پخش می شود. یادگیری نواختن گیتار برای ایجاد اعتماد به نفس و توسعه مهارت های اجتماعی عالی است. مانند بسیاری از آلات موسیقی، یادگیری نواختن گیتار مهارت‌های حرکتی ظریف را در کودکان افزایش می‌دهد و همچنین تمرکز، حافظه و مهارت‌های تمرکز را بهبود می‌بخشد. یادگیری و تمرین گیتار، تکنیک را تا حد زیادی گسترش و بهبود می‌بخشد، دانش تئوری موسیقی را افزایش می‌دهد و به حفظ کل کمک می‌کند. گردن به عنوان نت های فردی و نه الگوهای.

5. ست درام

طبل ها سازهای کوبه ای هستند و قدیمی ترین شکل سازها هستند که در اشکال و اندازه های مختلف وجود دارند. آنها به طور طبیعی با ضربه زدن با ابزارهای مختلف به نام کوبنده بازی می شوند. از چوب های چوبی گرفته تا برس های سیمی و دست های خالی. برخی درام ها قابل تنظیم هستند در حالی که برخی دیگر غیر قابل تنظیم هستند. طبل صداها را با ارتعاش غشای کشیده ای که به نام سر شناخته می شود تولید می کند. سر یک یا هر دو انتهای بدن توخالی را می پوشاند که به پوسته معروف است. نواختن طبل می تواند ناامیدی، ناامیدی و استرس را از بین ببرد. یادگیری درام شما را به چالش می کشد تا وظایف پیچیده را به بخش های قابل مدیریت تقسیم کنید. طبل زدن تعاملی است. این در مورد زمان بندی و هماهنگی است، که هر دو باعث می شود درامر در لحظه حال باشد.