تاریخچه پیدایش اپرا

اپرا در اصل یک لغت لا تین است که جمع کلمه اپوس(opus) به معنی اثر است که با توجه به جمع بودن کلمه اپرا، معنای دقیق آن آثار است. اما معنا کردن کلمه اپرا به صورت یک کلمه مفرد مونث ، به نمایشیگفته میشود که به جای آواز خوانده میشود و این کلمه را برای اینگونه نمایشات از قرن 14 میلادی به روش مادریگال و ویلانلا به وسیله خوانندگان دوره گرد اجرا میشده است.

پس از آن اپرای اصلی را دو تن از اشراف ایتالیا به نامهای  کنت باردی و دوک مانتوا بازآفرینی کردند. در کنار آنها میتوان از  وینچسو گالیله پدر گالیله فیزیکدان معروف و جولیلو کاچینی و ژاکو پری هم به عنوان بزرگان اپرا نام برد. که البته کاچینو و پردی نیز از خوانندگان اپرا بودند.

گالیله از جمله بزرگانی بود که نقش بسزائی در معرفی سبک اپرا به دنیا داشت و قدمهای بزرگی در این راستا برداشته بود. از جمله اقدامات وی ارائه رساله ای در باب موسیقی با نام مکالمه موسیقی قدیم و جدید است.

اپرا از آغاز پیدایش نیازمند هزینه زیادی بود به همین دلیل فقط افراد ثروتمند و اشراف بزرگ  استطاعت سفارش این اجرای عظیم  را داشتند. از این رو نمایش اپرا نمایانگر ثروت و اصالت خاندانی بود کهبه سفارش آنها اجرا میشد.

مونت وردی کسی بود که موسیقی ارفه  اوریدیس را به نمایش اپرا برگرداند. این اجرا یک اپرای کامل بود که با نام ارفئو به اجرا درآمد. او برای این اپرا زحمات بسیاری کشید و تلاشهای فراوانی طی چندین سال داشت تا تمام قواعد و اصول اپرای تمام و کمال را در این اپرا پیاده سازی کند. از این رو اجرای ارفئو را میتوان به جرات اولین اپرا در اپرای کلاسیک دانست.

ساختار اپرا در اجرا

در ساختار اجرا اپرا در ابتدا ارکستر به نواختن یک اورتور میپردازد و اجرا با نواختن یک اورتور شروع میشود . در ادامه خواننده شروع به خواندن میکند . در مواردی انگشت شمار یک یا چند نفر نیز به صورت گروهی خواننده را همراهی میکنند.

در این حالت شاهد ارکستر بزرگی بودیم که سازهای مختلفی از جمله سازهای بادی، ضربی و زهی نواخته میشد.

تاریخچه پیدایش اپرا

اپرا در اصل یک لغت لا تین است که جمع کلمه اپوس(opus) به معنی اثر است که با توجه به جمع بودن کلمه اپرا، معنای دقیق آن آثار است. اما معنا کردن کلمه اپرا به صورت یک کلمه مفرد مونث ، به نمایشیگفته میشود که به جای آواز خوانده میشود و این کلمه را برای اینگونه نمایشات از قرن 14 میلادی به روش مادریگال و ویلانلا به وسیله خوانندگان دوره گرد اجرا میشده است.

پس از آن اپرای اصلی را دو تن از اشراف ایتالیا به نامهای  کنت باردی و دوک مانتوا بازآفرینی کردند. در کنار آنها میتوان از  وینچسو گالیله پدر گالیله فیزیکدان معروف و جولیلو کاچینی و ژاکو پری هم به عنوان بزرگان اپرا نام برد. که البته کاچینو و پردی نیز از خوانندگان اپرا بودند.

گالیله از جمله بزرگانی بود که نقش بسزائی در معرفی سبک اپرا به دنیا داشت و قدمهای بزرگی در این راستا برداشته بود. از جمله اقدامات وی ارائه رساله ای در باب موسیقی با نام مکالمه موسیقی قدیم و جدید است.

اپرا از آغاز پیدایش نیازمند هزینه زیادی بود به همین دلیل فقط افراد ثروتمند و اشراف بزرگ  استطاعت سفارش این اجرای عظیم  را داشتند. از این رو نمایش اپرا نمایانگر ثروت و اصالت خاندانی بود کهبه سفارش آنها اجرا میشد.

مونت وردی کسی بود که موسیقی ارفه  اوریدیس را به نمایش اپرا برگرداند. این اجرا یک اپرای کامل بود که با نام ارفئو به اجرا درآمد. او برای این اپرا زحمات بسیاری کشید و تلاشهای فراوانی طی چندین سال داشت تا تمام قواعد و اصول اپرای تمام و کمال را در این اپرا پیاده سازی کند. از این رو اجرای ارفئو را میتوان به جرات اولین اپرا در اپرای کلاسیک دانست.

ساختار اپرا در اجرا

در ساختار اجرا اپرا در ابتدا ارکستر به نواختن یک اورتور میپردازد و اجرا با نواختن یک اورتور شروع میشود . در ادامه خواننده شروع به خواندن میکند . در مواردی انگشت شمار یک یا چند نفر نیز به صورت گروهی خواننده را همراهی میکنند.

در این حالت شاهد ارکستر بزرگی بودیم که سازهای مختلفی از جمله سازهای بادی، ضربی و زهی نواخته میشد.