موسیقی هنری است که عناصر اصلی تشکیل دهنده در آن ترکیبی از صدا و سکوت است. موسیقی را به عنوان هنری به جهت بیان احساسات میشناسند و مهمترین چیزی که در نواختن آن وجود دارد، رعایت ریتم و صدای تولید شده است. آیا میدانید که بیش از 1500 ساز موسیقی در دنیا وجود دارد؟با ما در این مقاله همراه باشید تا به بررسی محبوبترین آلات موسیقی جهان بپردازیم .همچنین میتوانید باپیوستن به ما از جدیدترین آهنگ های خوانندگان زن ایرانی لذت ببرید .
سنتور (Santur)
سنتور یکی از سازهای موسیقی ایرانی بوده که به صورت زهی طراحی شده و دارای سیمهایی بوده که برخلاف گیتار و سایر آلات زهی، سیمهای آن به وسیله ابزاری چکش مانند و کوچک کوبیده میشود. بیشتر سنتورها برای نواختن هر نت، دو یا چند رشته فلزی دارند که معمولا بر روی یک تخت از جنس چوب کشیده شدهاند. قاب این ساز شکلی شبیه به ذوزنقه داشته و به طور معمول در سمت راست و چپ آن شیب وجود دارد تا عمل نواختن سهولت پیدا کند. این آلت موسیقی ایرانی احتمالا در حدود قرن پانزدهم وارد اروپای مرکزی شد.
کنگا (Congas)
ساز موسیقی کنگا که آن را با نام تومبادورا نیز میشناسند، یک نوع ساز کوبهای بوده که طبلهای بلند و باریکی داشته و خواستگاه آن کشور کوبا است. کنگاها در ابتدا در سبکهای موسیقی آفریقایی-کوبایی با نام کنگا و رومبا استفاده میشدند و به دنبال نوآوریهای متعدد در نوازندگی و ساخت و ساز انواع کنگاها، این ساز در اواسط قرن بیستم بین المللی شد و به شکل رایج در سبکهای موسیقی مختلف مورد استفاده قرار گرفت.
طبل کوچک (Snare drum)
طبل کوچک که آن را با نامهایی همچون تلهدرام یا درام جانبی نیز میشناسند یک نوع ساز کوبهای بوده و دارای یک سری سیمهای سفت و کشیده شده بر روی پوست پایینی است که میتوانند در هنگام ضربه زدن با چوب مخصوص درام منجر به ایجاد صدای تند و تیزی شوند. از این نوع طبلها بیشتر در ارکسترها، گروههای موسیقی، راهپیمایی، رژهها و غیره استفاده میشود.
دایرهزنگی (Tambourine)
دایرهزنگی یک نوع ساز موسیقی از خانواده سازهای کوبهای بوده و از یک قاب که اغلب از جنس چوب یا پلاستیک هستند و در بین آنها از “زیل” یا “حلقههای انگشتی” استفاده شده ساخته میشوند. دایرهزنگیها اغلب با ستهای ضربی معمولی استفاده میشوند. این نوع ساز را میتوان بر روی پایهای به عنوان بخشی از درام نصب کرد و آن را با کمک چوب نواخت و یا اینکه آن را در دست نگه داشته و با تکان دادن یا ضربه زدن نواخت.
دایرهزنگی در اشکال مختلفی وجود دارد که رایجترین آنها به شکل دایرهای است. این آلت موسیقی در انواع مختلفی از موسیقی یافت میشود و میتوان آنها را در سبکهای موسیقی زیر دسته بندی کرد:
• موسیقی کلاسیک
• موسیقی ایرانی
• موسیقیهای محلی همچون ترکی، یونانی، ایتالیایی، فرانسوی و غیره
• موسیقی سامبا
• موسیقی انجیل
• موسیقی پاپ
• موسیقی کانتری
• موسیقی راک
• و غیره
۲۱- لوت (Lute)
لوت یک ساز زهی با گردن و پشتی گرد و عمیق بوده که حفرهای توخالی را در بر میگیرد و معمولا دارای یک سوراخ در قسمت بدنه ساز است. لوت دارای سیمهایی بوده که به گیرهها یا پایههایی در انتهای گردن متصل میشوند و دارای نوعی مکانیزم چرخشی هستند به گونهای که نوازنده را قادر میسازند تا سیم را بر روی ساز محکم کند و یا آن را به جهت تغییر گام شلتر کند.
نواختن ساز لوت به گونهای است که معمولا سیمهای ساز با یک دست کنده و یا کوبیده میشوند و این در حالی است که دست دیگر تارهای موجود بر روی تخته را با کمک انگشتان بر روی گردن ساز فشار میدهد. با فشار دادن این سیمها در نقاط مختلف صفحه، نوازنده میتواند قسمتی از سیم را که در حال ارتعاش است کوتاه یا بلندتر کند که این امر موجب میشود نتهایی بلندتر یا کوتاهتر تولید شود.
ماندولین (Mandolin)
ماندولین یک ساز موسیقی زهی و از خانواده لوت بوده و معمولا دارای چهار رشته سیم فلزی دوتایی است که به صورت هماهنگ کوک میشوند. در حالت کلی 8 سیم بر روی این ساز وجود دارد اما در حال حاضر نوع 10 و 12 سیم آن نیز وجود دارد.
سیتار (Sitar)
سیتار یک ساز زهی بوده که خاستگاه آن شبه قاره هند است و در ابتدا در موسیقی کلاسیک هندوستانی از آن استفاده میشد. این ساز در قرون وسطی در کشور هندوستان اختراع شد و در قرن 16 و 17 شکوفا شد و از قرن 18 بود که این ساز به شکل کنونی ساخته شد. از اواخر دهه 1950 و اوایل دهه 1960 این ساز به شکل جهانی گسترش یافت و به طور عمومی شناخته شد.
ترومپت (Trumpet)
ترومپت یک ساز برنجی بوده که معمولا در گروههای موسیقی کلاسیک و جاز از آنها استفاده میشود. این ساز شیپور مانند در طول تاریخ به عنوان ابزاری به جهت ارسال سیگنال درون جنگها و یا هنگام شکار مورد استفاده قرار میگرفت و قدمتی طولانی دارد به گونهای که نمونههای قدیمی آن به حداقل 1500 سال قبل از میلاد مسیح باز میگردد. استفاده معمول و متداول از این ساز به عنوان یک آلت موسیقی از اواخر قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم آغاز شد.
در حال حاضر از ترومپت در سبکهای موسیقی هنری، کنسرت، گروههای جاز و همچنین موسیقیهای عامهپسند استفاده میشود. این ساز با دمیدن هوا از طریق لبهای تقریبا بستهی نوازنده نواخته میشود و صدایی شبیه به «وزوز» تولید میکند که باعث ایجاد ارتعاش موج در ستونهای هوای داخلی ساز میشود. اواخر قرن پانزدهم بود که ترومپتها عمدتا از لولههای برنجی ساخته شدند.
آکاردئون (Accordion)
آکاردئون یکی از جمله محبوبترین سازهای جهان به شمار میرود. آکاردئونها خانوادهای از آلات موسیقی هستند که به صورت جعبهای شکل ساخته میشوند. آکاردئون با فشرده شدن یا انبساط دم در هنگام فشار دادن دکمهها یا کلیدها نواخته میشود که این امر باعث باز شدن پالتها میشود و به هوا اجازه میدهد تا در نوارهای برنجی یا فولادی به نام نیها جریان پیدا کنند.
این موارد با ایجاد ارتعاش در داخل بدنه ساز منجر به تولید صدا میکنند. آکارئونها در انواع مختلفی همچون جعبه، پیانو و یا دارای دکمه وجود دارند که در بین این موارد نوع پیانوی آن محبوبتر است. این نوع آکاردئون از دو ردیف صفحه کلید با دکمههایی که در هر ردیف قرار دارد به جهت فشردن نتها تشکیل شده است.
کلارینت (Clarinet)
کلارینت از خانواده سازهای بادی چوبی بوده و دارای یک دهانه تک نی، یک لوله مستقیم و یک استوانه با سوراخ تقریبا استوانهای ساخته شده که بخش پایینی این ساز به مانند انتهای یک زنگوله دارای بخشی بزرگتر از بدنهی ساز است.
از کلارینت بیشتر در گروههای کنسرت و ارکسترها استفاده میشود و به همین دلیل بیشتر آهنگهای ارکستری با کلارینت ساخته میشوند. با این حال از این ساز به عنوان یک ساز تکنوازی نیز استفاده میشود و امروزه بیش از 100 نوع مختلف از کلارینت وجود دارد.
- ۰۱/۱۱/۱۹